Nieuwjaarsbijeenkomst op woensdag 10 januari 2024.

 

Met Hinkie Bangma op klompen door Canada en Amerika.

 

Onder het genot van koffie/thee met heerlijke kniepertjes die traditiegetrouw gebakken zijn door

Joke Wanders en haar man Albert en in de pauze een hapje en een drankje,luisteren we  geboeid naar de belevenissen van Hinkie Bangma.

Op haar Friese klompen neemt ze ons mee in haar prachtige verhalen.

Haar avontuur begint zo’n 40 jaar geleden wanneer ze als privé verpleegkundige twee keer een heer begeleidt die voor een medische behandeling in Engeland en Hongkong kiest.

De reis naar Hongkong levert haar een flink geldbedrag en een open ticket naar New York op.

Ze besluit een fietstocht te maken dwars door Canada en Amerika en trekt daar een jaar voor uit.

Ze koopt in New York voor 100 dollar een fiets en start haar tocht richting Canada.

Haar bagage bestaat uit een paar kledingstukken, drie onderbroeken, een slaapzak en een regencape.

Aan haar voeten draagt ze in Friese kleuren beschilderde klompen, schoeisel dat een heel jaar mee gaat.

Uit haar prachtige verhalen blijkt dat je als alleen reizende jonge vrouw heel gemakkelijk aan een logeeradres komt.

Lukt dat niet, geen probleem dan slaap je onder een afdak, in een toiletgebouw of op een

picknicktafel.

Ze schrijft haar ouders wekelijks een ansichtkaart met haar belevenissen en eens per maand belt ze met hen.

Ze beleeft allerlei avonturen maar heeft zich nooit bedreigd gevoeld.

Slechts één keer was ze bang toen ze door een grote groep Buffalo ’s ingesloten werd

en de gevaarlijke stier haar angstvallig in de gaten hield. Haar redding was een passerende auto die haar langs de kudde leidde.

Vanuit San Francisco reist ze per trein in drie dagen en nachten terug naar de westkust en zet haar fietstocht daar voort vanuit Florida.

Na een jaar beëindigt ze haar reis waar ze begon, bij de familie Nop in de buurt van New York.

Hinkie bezorgt ons een aangename middag met haar enthousiaste manier van vertellen.

Plakboeken vol krantenartikelen, foto’s en andere tastbare herinneringen maken haar lezing

compleet.

Ze besluit haar verhaal met een lijfspreuk die ze onderweg van iemand krijgt.

“Als iemand iets goeds doet, geef het dan niet terug maar geef het door”.

 

 

Geertje Rosing.