Presentatie door Gretha Richard, over haar werk als operatieassistent

Ons bestuur heeft weer geweldig zijn best gedaan om een mooi programma voor ons te organiseren voor de komende maanden en wij (de leden) zijn allemaal blij dat we weer bij elkaar komen. In september zijn we wezen wandelen en nu volgende binnenactiviteiten.
Op donderdag 10 oktober hebben we van Gretha en haar collega (vriendin) Elly Jiskoot (beiden inmiddels gepensioneerd) uitleg gekregen over wat een operatieassistent nu eigenlijk precies voor werk doet.

Het begint al geruime tijd voor de chirurgische ingreep met het voorbereiden van de operatiekamer en het omkleden. Zo moet alles steriel (=zonder ziektekiemen) klaarliggen. Van verbandgaasje tot hechtnaalden en alles ertussen in. Ook moet je alles wat klaarligt tellen, want na de operatie moet je weer dezelfde hoeveelheid van alles (maar dan natuurlijk gebruikt) op tafel hebben liggen. Stel je voor dat er iets in de patiënt achterblijf. Je moet er niet aandenken. Bij de operatiekamer zijn steriele ruimtes waar al alles voor een specifieke operatie (bijvoorbeeld een blindedarm, of een keizersnede) klaarligt, want bij een spoedoperatie heb je geen tijd om het nog te gaan regelen. Een operatieassistent moet ook weekend- en nachtdiensten draaien en als je te ver van het ziekenhuis woont dan moet je in het ziekenhuis slapen tijdens je dienst.

Tijdens de operatie zijn er meerdere mensen in de operatiekamer aanwezig. Eén (of meer) chirurg(en) natuurlijk, maar ook een anesthesist en zijn assistent en een paar operatieassistenten. De operatieassistent moet zorgen dat de chirurg de juiste spullen op het juiste moment in handen krijgt en mag gevraagd, maar ook ongevraagd advies geven. In het begin was alles nog handmatig, maar de computer heeft veel veranderd in de operatiekamer. Zo wordt er tegenwoordig veel vaker met een scoop gewerkt, waardoor er veel minder grote wonden gemaakt worden en de patiënt vaak sneller weer naar huis mag. Heel veel nadenken zodat je niets vergeet en een notitieblokje om aantekeningen te maken zijn overbodig geworden. Maar er zijn tegenwoordig wel veel protocollen die gevolgd moeten worden en eisen waaraan voldaan moet worden. Dat geeft dan weer een hoop extra (administratief) werk.
Maar ook na de operatie is het werk nog niet klaar: de patiënt moet begeleid worden en evt. gerustgesteld. Er moet opgeruimd, gesteriliseerd en schoongemaakt.
In de pauze kan iedereen even komen kijken bij de instrumenten en het verbandmateriaal dat Elly heeft meegenomen. Ook staat er een quizje op het scherm waar we bij de koffie antwoorden voor kunnen bedenken.

Gretha en Elly zijn pas in de 70er jaren op Walcheren komen wonen. Elly had haar opleiding in Den Haag, werkte vervolgens in het OLVG in Amsterdam en toen in Bethesda in Vlissingen. Gretha komt uit Heerlen en heeft in Maastricht de opleiding gedaan. Zij werkte in het Gasthuis in Middelburg. Toen de twee ziekenhuizen fuseerden was er ook de mogelijkheid om parttime te gaan werken en kwamen ze kwamen ze bij elkaar op de operatiekamer in Vlissingen terecht. Toen de Poli Dermatologie opgericht werd in Middelburg zijn ze daarnaartoe verkast.
Op Dermatologie hebben ze het heel erg naar hun zin gehad. Het is kleinschalig en er is veel aandacht voor de patiënt. Ook heb je bij een polikliniek veel regelmatiger werk en hoef je geen avond- of weekenddiensten meer te draaien.

Na de pauze wordt de quiz doorgenomen die voornamelijk uit vragen over huidkanker bestond en geven de dames nog uitleg over de verschillende huidkankers en de behandelingen daarvoor. Tot slot wordt er nog advies gegeven om het ontstaan van huidkanker te voorkomen (beperken): weren, kleren, smeren (of wel: niet tussen 12 en 3 in de zon, niet al te blote kleding en vooral zonnebrandcrème 30+ of meer smeren, het liefst iedere 3 uur).
Willy bedankt Gretha en Elly voor hun presentatie met een aardigheidje en bon.
Het was een gezellige middag en we hebben weer veel geleerd.

Nelleke van de Griek